W swym wstępie Dyrektor Generalny LP Andrzej Konieczny napisał m.in.: „Piękno, oryginalność i tajemniczość drzew sprawiły, że są one natchnieniem poetów, malarzy, pisarzy i rzeźbiarzy”. Podkreślił też wyjątkowość samego albumu „Cieszę się bardzo, że mogę objąć patronatem kolejny, niezwykły, monochromatyczny, a przede wszystkim nad wyraz leśny album Lasów Państwowych".

Dyrektor RDLP w Białymstoku Andrzej Nowak kładzie akcent na duchowość związaną z drzewami. Przypomina m.in., że w Starym Testamencie drzewa przyjmują charakter sakralny. Cytuje też Leopolda Staffa: „O, cóż jest piękniejszego niż wysokie drzewa ...".

Prof. Andrzej Strumiłło, współautor albumu, w swym obszernym eseju poruszył wiele ciekawych tematów związanych z drzewami, dlatego polecamy przeczytanie go w całości. A na zachętę zamieszczamy trzy fragmenty:

Przed nami drzewo - arbor. Żywa architektura. Konstrukcja zawierająca czas. Świadek historii. Powstałe z nasienia drobnego lub sadzonki troskliwie wyhodowanej jest darem wspaniałomyślnym bliźniego pokoleń minionych. Darem cenionym lub niedocenianym. Dla jednych może być lirycznie piękne, dla innych tragicznie groźne.";

Pod postacią drzewa ukryła się rzeczywistość duchowa, będąca istotą naszego człowieczeństwa. Drzewo podarowało nam dom, kołyskę, czółno, skrzypce, kij pielgrzymi, ciepło i cień, trumnę i krzyż.”;

oraz bardzo osobisty fragment:

Kłaniałem się dębom, obejmowałem brzozy, gładziłem sosny. Wiele drzew powaliłem, ale jeszcze więcej cieszy się słońcem dzięki mnie.".

Historyk sztuki Pani Joanna Mielech swoją recenzję rozpoczęła od sformułowania: „Album fotografii DRZEWO to imponujące wydawnictwo Lasów Państwowych”. W precyzyjnej analizie zwróciła uwagę na nietypowe cechy publikacji, m.in. napisała: „Album DRZEWO nie przekazuje idealistycznej wizji, która pewnie kusiłaby w przypadku przyrodniczej fotografii barwnej. Ukazuje prawdę o istocie lasu: jego egzystencja jest życiem, ale również umieraniem, z którego powstaje nowe życie. Twórca zdjęć z zachwytem ujmuje rzeźbiarskie formy wykrotów, przewrócone drzewa, pnie porastające porostami, wybujałe formy grzybów rozkładających tkankę drzewa, wreszcie szkielety drzewa, których pnie przypominają rzeźby abstrakcyjne. Autor nieustannie poszukuje piękna w swej fotografii, nawet w martwej, uszkodzonej przez szkodniki strukturze drewna. Jego czujności nie umykają efemeryczne momenty z życia natury …”.

W tekście zamykającym album autor zdjęć, Roman Rogoziński, przybliża wybrane kulisy tworzenia publikacji. Opisuje w jaki sposób fotografie ze zbioru liczącego wielu tysięcy trafiły finalnie do albumu oraz jak przygotowano projekt okładki. Podkreśla pomoc wszystkich wspierających prace wydawnicze, w tym szczególną rolę zmarłego w trakcie tychże prac, współautora.

Serdecznie zapraszamy do lektury, cytując Dyrektora Andrzeja Koniecznego, „… kolejnego, niezwykłego, monochromatycznego, a przede wszystkim nad wyraz leśnego albumu Lasów Państwowych.” !