Puszcza Augustowska, której częścią są lasy Nadleśnictwa Płaska, jest źródłem najbardziej wartościowych polskich pochodzeń sosny zwyczajnej, świerka pospolitego, brzozy brodawkowatej i olszy czarnej. Nasiona i sadzonki tych gatunków mogą być przenoszone i rozpowszechniane na terenie całego kraju.

Puszcza Augustowska, której częścią są lasy Nadleśnictwa Płaska, jest źródłem najbardziej wartościowych polskich pochodzeń sosny zwyczajnej.

Duży udział siedlisk borowych determinuje udział sosny w drzewostanach. Jest to gatunek o podstawowej roli lasotwórczej w warunkach  przyrodniczych południowej części Puszczy Augustowskiej. Sosna występuje na wszystkich siedliskach borowych niezależnie od stopniach uwilgotnienia, na siedliskach lasów mieszanych, a w mniejszym udziale również na siedliskach lasowych.

Świerk pospolity w warunkach nadleśnictwa wykazuje dużą ekspansywność i łatwość naturalnego odnowienia. Na zasobniejszych siedliskach buduje warstwę podrostu i II-go piętra w drzewostanach sosnowych, brzozowych i olszowych, często tworzy też drzewostany lite.

Stosunkowo duży udział olszy czarnej i brzozy wynika ze znacznego areału siedlisk olsu i lasu mieszanego bagiennego.

Drzewostany brzozowe na żyznych siedliskach lasowych osiągają wysoką jakość hodowlaną i techniczną, zwłaszcza przy II piętrze złożonym ze świerka i gatunków liściastych, jak grab i dąb. Najlepsze jakościowo drzewostany olszowe i z dużym udziałem olszy występują na siedliskach olsów jesionowych, w sąsiedztwie cieków wodnych i na obszarach z ruchomą, zasobną w składniki pokarmowe wodą gruntową.